Plaatsingsdatum: Nov 28, 2008 9:50:5 AM
Km stand 31.571
Vandaag een druk programma:
7 uur vertrek naar palmbeachhotel i.v.m. goede doel Robbin en Martijn
11 uur ceremonie voor de challenge deelnemers bij BB hotel
13 uur bezoek GTTI voor onze donaties
Daarna naar Jufferuh St. James i.v.m. ambulance
Hoe anders kan het gaan….
Om 8 uur worden we aangehouden bij een politie checkpoint. Een agent kruipt in de wagen van Robbin en Martijn en komt terug met een doosje homeopathische medicijnen. Hij opent een buisje en ruikt aan de korrels. Dan begint de show: "Oooh, my eyes, I feel dizzy, I think these are drugs. I’m not sure, but I have to investigate."
We snappen dat ie op zoek is naar geld voor zijn ontbijt, maar deze keer doen we niet mee. Hij gaat het spul in beslag nemen en er wordt heel wat heen en weer gepraat. Robbin vertelt hem dat we op deze manier de ceremonie gaan missen met de vice-president en dat hij zwart op wit wil hebben dat het medicijnkistje ingenomen is en dat hij het rangnummer en de naam van de agent op dat papier wil hebben. De agent is onder de indruk, maar kan zijn toneelspel ook niet meer intrekken. Het papier wordt getekend en met het verhaal dat we woensdag terug moeten komen, kunnen we gaan. Programma is op deze manier aardig in de war geschopt. Dan eerst de ceremonie maar. We ontmoeten de andere challengers weer en wisselen ervaringen uit. Om 11.30 uur begint de ceremonie en allerlei bobo’s stellen zich voor en doen hun verhaal. Namens de challengers doet Carlo nog een woordje en dan kunnen we aan de koekjes en de limonade. Ondertussen krijgen we bericht dat de gejatte tas terecht is.
Na alle poespas op weg naar het goede doel van Robbin en Marijn. Via allerlei ingewikkelde wegen komen we uit in een achterbuurt met een keurig fris schooltje. Alles in het oranje geschilderd, vrolijke tekeningen. Naast gewone lessen wordt er gekookt en voorlichting m.b.t. hygiëne gegeven.
Na de spullen en de tekendoos van Francien te hebben afgegeven gaan we verder op weg. We gaan weer met de boot over naar Banjul en belanden weer in dezelfde chaos. Op de boot wordt er op mijn raam geklopt en daar staat het meisje aan wie ik Sarah’s tasje gegeven heb. Ze bedankt me en vertelt dat haar moeder er ook blij mee was. Ze heet Kaddija. We kletsen nog even wat en dan kunnen we van de boot af, tenminste dat denken we... Onze gids heeft te goedkope tickets gekocht. Bijbetalen dus, en dan gaan we.
Aan de overkant gaan we naar het politieburo van Barra om de tas van Martijn op te halen. De chef is er niet dus morgen weer terug. Op weg naar St. James. Na een lange en donkere rit worden we plots ontvangen met tromgeroffel en luid schreeuwende mensen. Wat een ontvangst!!! Een negermeisje van de dansgroep klimt in de auto en perst haar billen tegen die van mij. Dat belooft weer wat! We worden onthaald door de weduwe van de dorpsoudste. Verder een muzikaal onthaal, eten, een eigen logeerhuis African style met kaarsen en wierook. Fantastisch. Na het eten douchen en wordt er een biertje voor ons gehaald. Dan volgt een optreden van de Jufferuh Drama Group. De gitarist van de band is een reïncarnatie van Jimmy Hendrix. Waanzinnig leuk!!
Om 00.00 uur is het bedtijd. Iedereen is doodop.
Km stand 31.897